Ongeluk brengt soms geluk

Zoals jullie kunnen zien ben ik dus niet in Curacao lekker aan het genieten van een slaatje en een zelfgemaakte cocktail op het strand in mijn eigen appartement op het strand.

Toen ik zondagmorgen heel vroeg (om 5 uur!) op de luchthaven aankwam bleek dat ik een visum nodig had om in de transitzone van Miami te verblijven. Bye bye vlucht, hello San José. Oh nee wacht. Ik was hier al enkele dagen. Dju.

In mijn hostel waren ze blij me terug te zien. En de laatste avond kwam ik in de bar zelfs enkele bekenden tegen! Gareth en Stephen hadden hun vlucht gemist en waren naar mijn hostel gekomen. Super! Achteraf kreeg ik nog een verrassing te verwerken: De nachtwaker vroeg me of ik nu die beroemde Kato was. Ik keek hem verbaasd aan maar knikte ja. Blijkbaar werd er heel veel over mij gepraat onder het personeel. Ik kan toch ook nergens undercover verblijven hé. Haha ;-)

Terwijl er enkele stormen over San José waaiden wist ik niet wat ik moest doen. Mijn visum voor Miami was intussen in orde, maar als ik nog naar Curacao wilde, zou ik 1000 dollar moeten ophoesten. Niet dus. Ik besloot dat het beter was om een week vroeger naar Cancún, Mexico te vertrekken. Zo geschiedde. Daar zit ik nu.

Ik zocht en vond een vijfsterrenhotel MAAR het wordt beter. Dit hotel biedt 1 kamer aan voor studenten. Zodoende zit ik dus voor 15 euro per nacht in een vijfsterrenhotel in een sjieke wijk vlakbij het strand in Cancún. Geef toe, het had slechter gekund!

Woensdag heb ik met Daniel afgesproken. Normaal zou hij me om 13 uur komen oppikken, maar door communicatiefouten hebben we elkaar pas gezien om 16 uur. Wat was dat even vreemd! In het begin was het allemaal een beetje onhandig. Maar uiteindelijk was het geweldig!

Hij nam me mee naar één van de sjiekste hotels in Cancún, ME by Mélia. (Voor de nieuwsgierigen: http://www.me-cancun.com/deluxe-sunset-view ) We zaten even aan het parelwitte strand met een appelblauwzeegroene zee. PRACHTIG. Achteraf hebben we uren aan het zwembad liggen praten. Op het einde zijn we nog naar een paar cafeetjes gegaan. Het was misschien wat stroef in het begin, maar we vonden elkaar al snel terug en het was weer heerlijk bijpraten en lachen.

Dit weekend ga ik naar Isla Mujeres (Foto's: http://www.google.be/search?hl=nl&cp=7&gs_id=q&xhr=t&q=isla+mujeres&safe=off&bav=on.2,or.r_gc.r_pw.r_qf.,cf.osb&biw=1275&bih=684&um=1&ie=UTF-8&tbm=isch&source=og&sa=N&tab=wi&authuser=0&ei=SabaT7aIMKPW2gXk45GCBg ) en op maandag hoop ik naar een mega groot waterpark te gaan waar vanalles te beleven is! Snorkelen, duiken in grotten, ziplining, cocktails drinken... Eerst even de prijs nakijken morgen en ik ben weg ;)

Maar eerst ga ik met Daniel en zijn vrienden nog iets drinken dit weekend! En volgende woensdag heeft hij beloofd me mee te nemen naar de achterbuurten van Cancún. De wijken waar toeristen niet komen. Ik ben eens benieuwd!

Cancún is prachtig, maar ook heel toeristisch. In sommige gebieden waan ik me in Las Vegas. Toch ben ik blij om hier te zijn. Ik wist niet dat ik Daniel en Marisol zo hard gemist had. En over een week staat Jolien hier! Ik kan haast niet wachten!

Maar daarvoor zal ik jullie nog wel een ander berichtje sturen over mijn uistapjes!

BESOS