Dat verlegen blonde meisje
Door: KM
Blijf op de hoogte en volg Kato
12 December 2014 | Peru, Lima
« Wij hebben nog niet de eer gehad kennis te maken, u bent ? »
“Kato Mannaerts, aangenaam. Ik ben stagiaire aan de Belgische Ambassade hier.”
“Ha! Kato Mannaerts! Uw naam heb ik al horen vallen en verschillende keren zien passeren in de mails.”
Een gewoon gesprek tussen twee onbekenden, zegt u? Het is toch net iets specialer. Elke keer dat ik dit gesprekje voer praat ik weer met iemand anders van de Belgische delegatie, het zij een medewerker van een minister, een onderhandelaar of een voormalig minister. Eén voor één zijn ze benieuwd naar dat onbekende jonge blonde meisje die stilletjes aan de zijkant alles zit te aanschouwen en af en toe notities maakt in haar agenda (nogmaals bedankt, Max!). Eens ze weten wie dat schuchtere vrouwtje is, zijn ze dan weer benieuwd naar wat haar stage precies inhoudt en hoe ze er aan geraakt is. En steeds wordt het gesprek met (ongeveer) dezelfde woorden beëindigd: “Dus jij wil een diplomatieke carrière?” Waarop die verlegen blondine dan plots heel enthousiast en met een glimlach van oor tot oor haar hoofd op en neer schudt. Boodschap begrepen.
Het is wat hoor, die COP20|CMP10. Ochtendvergaderingen om 7u45, evenementen over heel Lima, lezingen, prijsuitreikingen, recepties… En ondertussen mogen de dagdagelijkse taken uiteraard niet vergeten worden. Op dit eigenste moment heb ik net een laatste verslag omtrent de bilaterale samenwerking inzake veiligheid tussen Peru en zijn buurlanden doorgestuurd ter verbetering naar Liesbet. Morgen zal ik hier nog enkele aanpassingen moeten doorvoeren en dan zal ook dat verslag weer naar Brussel verstuurd worden. (Als ze in onze mooie hoofdstad nu nog niet weten wie ik ben ;-) mopje! ) Morgenavond zit het er dan uiteindelijk op. Geen prinselijke handelsmissie meer, geen klimaattop meer. Dan keert de rust terug en vooral ook de realiteit…
BAM!
Verschoten? Ik wel. Over tien dagen ben ik weer thuis! Over tien dagen zal ik de heerlijke zon moeten inruilen voor regen en sneeuw. Zomerkleedjes voor dikke truien en lange broeken. Blote armen voor dikke jassen (toegegeven, dit vind ik niet zo heel erg). Spaans voor Nederlands. De ambassade voor bergen en bergen sollicitatiebrieven en mijn ouder vertrouwde kamer. Maar vooral: eenzaamheid voor weer zeer veel liefde!
De afgelopen week was goed gevuld: vrijdag had ik mijn afscheidsdiner met de ambassadeur, Liesbet, Ewout en hun echtgenoten. Zaterdag ben ik gaan eten (en een cocktail of twee gaan drinken) met Aaike en zondag was het volop thesistijd. Maandag moest ik naar een bijeenkomst omtrent Peru en Antartica en woensdagochtend mocht ik de ochtendvergadering bijwonen van de Belgische delegatie met (oh jawel!) Magda Aelvoet en Minister Fremault. Van fitnessen is er dus jammer genoeg niet veel in huis gekomen.. Gisterenavond heb ik er mij naartoe moeten slepen en vanavond zal het niet lukken: kadootje kopen voor mijn amiga secreta, receptie op de fitness, afscheid van Sofia, receptie van Minister Fremault… Druk druk druk! Maar hé, dat is nu net iets dat ik heel graag heb. Een druk leven!
Ho ja! Bijna vergeten! Vorige week donderdag ben ik met Sofia en enkele vrienden gaan eten in het meest romantische restaurant van Lima: La Rosa Nautica! Prachtig! Een schiereilandje in de zee, een kasteel eens je binnenkomt en ho zo lekker. Ik was al sinds april 2012 aan het watertanden toen ik dat restaurant voor de eerste keer zag en nu was het eindelijk zo ver! Ik heb genoten: Een lekker glas wijn, heerlijk zachte zalm en fantastisch gezelschap. Wat wilt een mens nog meer? Jammer genoeg zal ik vanavond (hopelijk geen) definitief afscheid moeten nemen...
Morgen zal ik ook eindelijk weten wie mijn geheime vriendin is! Ik kan het jullie allemaal aanraden: elke dag een kleine verrassing op je bureau zien staan is geweldig! Ik fleur er elke keer helemaal vanop (bijna letterlijk aangezien ik weer prachtige bloemen heb gekregen).
Maar dat is voor morgenavond.. Eerst nog een hele dag druk werken!
Tot volgende week, voor mijn laatste (is dat echt?) verslag... Tot mijn volgende grote avontuur natuurlijk!
Liefs, Kato
“Kato Mannaerts, aangenaam. Ik ben stagiaire aan de Belgische Ambassade hier.”
“Ha! Kato Mannaerts! Uw naam heb ik al horen vallen en verschillende keren zien passeren in de mails.”
Een gewoon gesprek tussen twee onbekenden, zegt u? Het is toch net iets specialer. Elke keer dat ik dit gesprekje voer praat ik weer met iemand anders van de Belgische delegatie, het zij een medewerker van een minister, een onderhandelaar of een voormalig minister. Eén voor één zijn ze benieuwd naar dat onbekende jonge blonde meisje die stilletjes aan de zijkant alles zit te aanschouwen en af en toe notities maakt in haar agenda (nogmaals bedankt, Max!). Eens ze weten wie dat schuchtere vrouwtje is, zijn ze dan weer benieuwd naar wat haar stage precies inhoudt en hoe ze er aan geraakt is. En steeds wordt het gesprek met (ongeveer) dezelfde woorden beëindigd: “Dus jij wil een diplomatieke carrière?” Waarop die verlegen blondine dan plots heel enthousiast en met een glimlach van oor tot oor haar hoofd op en neer schudt. Boodschap begrepen.
Het is wat hoor, die COP20|CMP10. Ochtendvergaderingen om 7u45, evenementen over heel Lima, lezingen, prijsuitreikingen, recepties… En ondertussen mogen de dagdagelijkse taken uiteraard niet vergeten worden. Op dit eigenste moment heb ik net een laatste verslag omtrent de bilaterale samenwerking inzake veiligheid tussen Peru en zijn buurlanden doorgestuurd ter verbetering naar Liesbet. Morgen zal ik hier nog enkele aanpassingen moeten doorvoeren en dan zal ook dat verslag weer naar Brussel verstuurd worden. (Als ze in onze mooie hoofdstad nu nog niet weten wie ik ben ;-) mopje! ) Morgenavond zit het er dan uiteindelijk op. Geen prinselijke handelsmissie meer, geen klimaattop meer. Dan keert de rust terug en vooral ook de realiteit…
BAM!
Verschoten? Ik wel. Over tien dagen ben ik weer thuis! Over tien dagen zal ik de heerlijke zon moeten inruilen voor regen en sneeuw. Zomerkleedjes voor dikke truien en lange broeken. Blote armen voor dikke jassen (toegegeven, dit vind ik niet zo heel erg). Spaans voor Nederlands. De ambassade voor bergen en bergen sollicitatiebrieven en mijn ouder vertrouwde kamer. Maar vooral: eenzaamheid voor weer zeer veel liefde!
De afgelopen week was goed gevuld: vrijdag had ik mijn afscheidsdiner met de ambassadeur, Liesbet, Ewout en hun echtgenoten. Zaterdag ben ik gaan eten (en een cocktail of twee gaan drinken) met Aaike en zondag was het volop thesistijd. Maandag moest ik naar een bijeenkomst omtrent Peru en Antartica en woensdagochtend mocht ik de ochtendvergadering bijwonen van de Belgische delegatie met (oh jawel!) Magda Aelvoet en Minister Fremault. Van fitnessen is er dus jammer genoeg niet veel in huis gekomen.. Gisterenavond heb ik er mij naartoe moeten slepen en vanavond zal het niet lukken: kadootje kopen voor mijn amiga secreta, receptie op de fitness, afscheid van Sofia, receptie van Minister Fremault… Druk druk druk! Maar hé, dat is nu net iets dat ik heel graag heb. Een druk leven!
Ho ja! Bijna vergeten! Vorige week donderdag ben ik met Sofia en enkele vrienden gaan eten in het meest romantische restaurant van Lima: La Rosa Nautica! Prachtig! Een schiereilandje in de zee, een kasteel eens je binnenkomt en ho zo lekker. Ik was al sinds april 2012 aan het watertanden toen ik dat restaurant voor de eerste keer zag en nu was het eindelijk zo ver! Ik heb genoten: Een lekker glas wijn, heerlijk zachte zalm en fantastisch gezelschap. Wat wilt een mens nog meer? Jammer genoeg zal ik vanavond (hopelijk geen) definitief afscheid moeten nemen...
Morgen zal ik ook eindelijk weten wie mijn geheime vriendin is! Ik kan het jullie allemaal aanraden: elke dag een kleine verrassing op je bureau zien staan is geweldig! Ik fleur er elke keer helemaal vanop (bijna letterlijk aangezien ik weer prachtige bloemen heb gekregen).
Maar dat is voor morgenavond.. Eerst nog een hele dag druk werken!
Tot volgende week, voor mijn laatste (is dat echt?) verslag... Tot mijn volgende grote avontuur natuurlijk!
Liefs, Kato
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
